donderdag 30 mei 2013

En, wat is hier gaande?

De grote nieuws vandaag is...


dat de schapen voor de eerste keer  ging grazen in 2013!

Het is weer erg leuk om ze buiten op gras te zien!



Lad en Sheila waren blij met wat "echte" werk weer..


Niet alleen waren de schapen en collies blij maar ook de "grote" honden.
Die kunnen weer volop bewaken,
coyotes weg jagen en doen waar ze voor gefokt zijn.


De "oude" nieuws is:

Wij hebben een gezellig BBQ en kampvuur gehad om de verjaardagen van Jess en Eric te vieren.

De 4-H ( jeugt klub) loopt nu op zijn eind.
Afgelopen week hadden de kinderen hun "Achievement" day met hun paarden.
Beide hebben het goed gedaan, Roy had wat moeite om Smokey in bedwang te houden, maar al met al deed hij het goed.
Jess won de barrel racing onderdeel.



Aanstaande Zaterdag is de beurt van de steer en de lammeren.

Wederom, wassen, poetsen en showen.

Afgelopen week zijn de kinderen naar de lokale radio gegaan om deze show dag te promoten.

Op paarden gebied, hebben wij besloten om mijn Allie te dekken dit jaar.
Zij gaat naar een zwart bonte Paint hengst..
Ik verheug mij nu al op dat veulentje!


Wij hebben een paar paarden extra geleend deze zomer van Corey.
Afgelopen week hebben wij dus de paarden uitgeprobeert en onze eerst bosrit weer gemaakt.

Yay, was weer leuk.

Geniet van je laste dag van Mei!

maandag 27 mei 2013

Eric weet nu ...


Eric,
50 jaar gezond en wel
half antiek, maar toch nog fel.

Niemand hier in Canada kent dat hele Abraham en de mosterd verhaal.
Nu, wil iedereen hier ook weten waar de Abraham de mostered haalt...







zaterdag 25 mei 2013

17


Zeventien jaar geleden,
krijgen wij een dochter,
toen kwam de gemene verpleegster en wisselde haar om,
gelukkig wist mijn instinkten beter,
en na veel klagen,
hebben wij onze kleine meid weer terug gekrijgen.


Wij heb haar zien opgroein tussen de schapen, honden en paarden.

Altijd begaan met de dieren,
van haar cavia tot haar pony.


Zij was vroeger heel erg bang van schapen,
maar nu showt zij stieren en schapen.

Paarden is wel de grote liefde,
toen en nu nog steeds.


Wij hebben een super dochter en wij zijn erg trots op haar.
Zij is charmant, lief, aardig, begaan, eerlijk, oprecht, verantwoordlijk.
Zij kan wel af en toe eigenwijs zijn, soms een beetje lui en heb momenten van bazig zijn.

Jess heeft altijd wel gedroomd om een Princess te zijn.


Zij gaat een pogining doen om haar wens waar te maken.
Zij gaat mee doen aan de wedstrijd om
Miss Rodeo Queen te worden van High Prairie.



Wij wensen haar natuurlijk een erg leuke dag,
maar meer dan dat,
 wensen en hopen dat zij alle dromen en wensen waar kan maken.

Proficiate meid!


donderdag 23 mei 2013

Druk.. niks nieuw

Gaap.
Zught.
Rek.

Ja, het is weer erg druk.
Niet alleen maar met ranch werk maar met de kinderen en hun aktiviteiten.


De jeugt club 4-H loopt nu op zijn eind.
Dat houdt in dat de shows allemaal aan komen.
Komend Zaterdag is het de paarden show. H
Hier moeten de kinderen laten zien wat zij afgelopen jaar hebben geleerd.
De paarden moeten worden gewassen, de zadels gepoetst en alles moet tip top zijn.



Dan volgende week Zaterdag is het de Show dag voor hun stieren en lammeren.
Ik ben de jeugt leider for de schapen project.
Om de kinderen beter voortebereiden op de shaow heb ik heather uitgenodigt om een clinic over Showmanship en grooming ( showen en schaap toileteren).

Volgens mij hadden ze wel lol en hebben veel geleerd.







Na, de clinic zijn de kinderen thuis gekomen en zijn meteen aan hun lammeren begonnen.
Als de motivatie en enthusiasme hoog is dan kan je beter gelijk gebruik van maken...


Na, de schapen clininc heeft Jess besloten om de was kamer van de locale Agri-Plex
te huren om haar stier te wassen en voor te bereiden voor de show volgende week.

Reb Bull, werd gewassen, en gekamd, en gehipt, en geschoren, en krijg een massage.



Ik geloof dat veel problemen onder de jeugt is doordat ze niks te doen hebben.
De meeste kinderen die in dorp wonen,
verveelen zich en hebben geen vermaak, anders dan video spelletjes.
Kinderen op een boerderij leiden gewoon een heel andere bestaan.

Ze hebben dagelijks klusjes, moeten helpen met het werk, ze zijn verantwoordelijk voor hun eigen dieren.
Hiermee leren ze over verantwoordlijkheid,
ze leren kompassie en empathies te zijn.
Ze snappen dat eten produceren,
 meer is, dan alleen naar de Appie rijden is.

Klusjes doen en helpen op de boerderij is normaal.
Ook, de veekar uitmesten hoort erbij


Ik heb dit Engels stukje gevonden over bij de

Dit vindt ik erg toepasselijk.
Ik heb het vertaald in Nederlands.

25 dingen die ik mijn ranch/boerderij kinderen wil meegeven.
1. Je hebt klusjes, omdat we van je houden.
Klusjes lijken vervelend, maar zij zijn de bouwstenen voor je toekomst. Verantwoordelijkheid, verantwoording en  life skills  leer je om te beginnen met het vegen van de vloer, het schrobben van de wc, en het voederen van huisdieren en vee. We houden van je, we willen dat je succes in het leven  vindt. Succes komt voort uit de voorbereiding, dus geven we je klusjes.

2. Verveling is een keuze.

Laat me niet horen zeggen dat je je verveelt. Verveling is een keuze, je achtertuin is  een pretpark,  er zijn klusjes die gedaan kan worden, en er zijn boeken te lezen. Als je jezelf niet kunt vermaken met een stok en een emmer vol met kalf ballen, dan doen we iets verkeerd.

3. Er is magie in het kijken naar de zonsopgang.
Vroege ochtenden zijn soms lastig.  Doe het toch. De schoonheid  van de zonsopgang en van het ontwaken van de wereld is de moeite waard.

4. Een huisdier is meer dan een metgezel.
Uw katten, honden, kalveren en pony's zijn meer dan vrienden en speelkameraadjes. 

Ze zijn lessen in empathie, verantwoordelijkheid, liefde en loslaten.

5. Kweek je eigen eten.

Onze wereld wordt steeds bol van de slechte voedingskeuzes, het makkelijkste antwoord op ongezonde opties is om je eigen voedsel te verbouwen. Kan me niet schelen of het een tomatenplant is of een tuin groot genoeg is om  10 families te voeden,
cultiveer een waardering voor vers, geheel voedsel.

6. Sta open om te leren.

 Met paardrijden, en het leven, zul je het nooit allemaal weten. Een nederige, open houding ten opzichte van het leren zal leiden tot nieuwe vaardigheden en ervaringen.

7. Gepaste kleding voor de gelegenheid.
Een cowboy draagt eenvoudig een; hoed, lange mouwen shirt, spijkerbroek en laarzen,  uit noodzaak. Bescherm uzelf tegen de zon, wind en weer met de juiste kleding. 

Ik zeur over je kleding keuzes, omdat je me dierbaar zijn.

8. Er is een tijd en een plaats voor slechte taal.

Soms moet je gewoon vloeken, spuwen woede en frustratie in een  verbale spervuur. Sla je duim met een  hamer, of je hand ergens klem, of een stomme  vaars die  haar kalf  niet aan wil  nemen? Ja. 

Aan de eettafel, de klas, of bij oma? Nee.

9. Voed uw hulp.
Buren, vrienden, of ingehuurde mannen? Het maakt niet uit, soms de beste manier om uw dankbaarheid te tonen voor een lange dag van hard werken is een liefdevol bereide warme maaltijd en een koud drankje.

10. Oordeel niet, maar als je dat doet, oordelen ze door hun vaardigheden, houdingen en acties,

niet verschijningen.
Buckaroo of cowboy, plat of taco, gladde of rubber? In sommige kringen kunnen deze vergelijkingen leiden tot verhitte debatten.  Dit geldt ook buiten het "ranching" wereld.

Woorden hebben macht om verdeeldheid te creëren, gebruik ze niet tegen jezelf of om te roddelen over anderen.

11. Rentmeesterschap.
Wij kiezenvoor om verantwoordelijk  te zijn voor de  landschap en vee. Deze levensstijl bepaalt wie we zijn. Soms betekent dat, dat andere hobbies  moet wijken omdat het vee moet worden verplaats of  etenstijd wordt laat door een keizersnede. Het betekent niet dat we  minder van je houden. Ik hoop dat je de wereld kan  benaderen met een gevoel van respect en verbondenheid.

12. Bluffen, wil wel helpen. 
Je hoeft niet altijd alle vertrouwen te hebben in alles wat je doet, maar het nemen van een diep adem, ga recht opstaan en kijkt de uitdagen in de ogen.. soms met een beetje bluffen, kan je, je eigen overtuigen dat je het kunt!

Hoe meer ervaing je opdoet, hoe meer vertrouwen je zal krijgen.

13. Dat gezegd hebbende, 

verwaar arrogantie niet met vertrouwen.
Niemand houdt van een opschepperige opschepper, ook al is hij een bekwaam opschepperige opschepper.

Heb eer in je werk.

14. "Low stress" is het beste. . .

. . . Voor jou en voor het vee. Laat stress niet je geest en energie verslinderen. Laat het niet  invloed hebben op je gezondheid, of dat van het vee.

15. De enige domme vraag is de niet gestelde vraag.
Waar is de poort? Welke kalf? Kunt u mij helpen? Stel vragen, zal niemand minder van je denken. Duidelijke communicatie helpt misverstanden te voorkomen.

16. Doe altijd je best.
Er zijn dagen dat je best is beter dan anderen, erken dat. Voorkom zelf-oordeel, misbruik, of spijt 

en geniet van het proces.

17. "Er komt een moment dat je gaat afgebokt gaat worden, weet wat je moet doen om te voorkomen dat je getrapt wordt.. ."-Betsy Swain, 1875
Laat geen angst voor pijn of teleurstelling in de weg staan ​​van nieuwe ervaringen. Wat ik betreur het meest in mijn leven zijn gemiste  kansen door angst. Pijn en teleurstelling zijn een onderdeel van het leven, leren om ermee om te gaan en doorgaan is belangrijk.

18. Wees beleefd en vriendelijk.
Genoeg gezegd.

19. Laat niemand over je heen lopen.
Kom voor jezelf op.

20. Ontwikkel een gevoel van thuis zijn.
Waar je ook komt te wonen, leer dan de namen van planten, rotsen, en dieren, bezoek oude hofsteden (of buurten) en ontwikkel uzelf over inheemse culturen. Daarbij, kweek je een gevoel van verbondenheid dat geeft je  stabiliteit in alles wat je doet.

21.  Zweet elke dag.
Sla een paal in de grond, ga paardrijden, wat je ook  doet, probeer dagelijks te zweten. Je geest en lichaam zal je dankbaar zijn.

22. Aanwezig zijn.
Als u zich bewust van het moment zijn, is het makkelijker om een ​​fout te vermijden voordat het gebeurt. Aanwezig zijn in je relaties. Bewust zijn van wat om je heen gebeurt.

23. Loskoppelen.
Laat het computerscherm, tv en mobiele telefoons achter. Bekijk de dieren, een boek lezen, of deel een gesprek met uw familie.

24. Soms zijn de harde beslissingen de juiste zijn.
Soms is de beste beslissing is het moeilijkst te maken, weten wanneer te laten gaan.

25. Je hoeft niet voor deze levensstijl te kiezen , maar leer het waarderen.
Ik verwacht niet dat je  onze voetsporen volgt, of dat je deze leven wil.

De lange uren en lage lonen zijn niet voor iedereen.

De vertaling is wel erg matig.
ls je naar de orginineele blog gaat, ( zie boven aan dit stuk) dan kan dit in Engels lezen.

Maak maar een mooie dag van.

maandag 20 mei 2013

Schapen Honden Wedstrijden ofwel Sheep dog Trials


 Ik was 13 jaar oud en hadden mijn ouders gesmeekt voor een "echte" hond.
Uiteindelijk had ik een Duitser Herder voor mijn verjaardag gekrijgen.
Ik heb onzettend veel met dat hond getrained, ik deed mee aan obedience, agility, speur werk, zoekwerk, pakwerk ( mensen vangen)
eigenlijk, deed ik zoveel als wat ik kon met deze herder.

Toen ik 16 was vond ik het hoogtijd dat ik een twede hond moest hebben.
Dit keer wilde ik een border collie.

Zijn naam was Ace,
ik wist toen niet,
wat een invloed dit op mijn toemkomstig leven zouden hebben.

Ace ( dit was 1989)

Wederom heb ik veel met hem getrained. ik liep regelmatig wedstrijden met hem in gehoorzaamheid, agility en veel andere honden sporten zoals companion dog, shows, search and rescue, speuren, ook pakwerk!
Hij was  voor alles in en samen waren wij beste maatjes.

Ik zag een demonstratie met schapen drijven en had toen besloten dat Ace dit maar ook moest gaan doen.
Ik heb schapen bij ons in de buurt geregelt ( dit speelde allemaal in Africa af),
kocht een boek over hoe om een hond schapen drijven te leren
( voor de geintereseerde was het  The Farmers Dog by John Holmes).
Met de boek in mijn een hand en de hond en schapen voor mij,
 ging wij hoofdstuk voor hoofdstuk door de boek heen, zo heb ik Ace getrained.

Ik had  een beginners wedstrijd ingeschrijven en deed best goed.
Gelukkig voor mij zag iemand mij ploeteren en deze boerin had besloten om mij de fijne kneepjes van het schapen drijven te leren.
Echt ieder weekeind, vakantie en vrije moment was ik op hun boerderij te vinden.
Wij werden dikke vriendin en zijn dat nog steeds.

De hoogtepunt van mijn wedstrijden in Zuid Afrika was dat ik de Top Lady Handler had gewonnen op de ZA National Wedstrijden.
In die tijd was het niet erg gebruikelijk dat vrouwen meedeed aan wedstrijden en om hun aan te moedigen hadden ze toen deze prijs bedacht.

Toen ik eenmaal op het schapendrijven begon toe te liggen,
werden alle andere hondensporten (voor mij)  niet meer zo belangrijk.
De samen werken tussen de schapen en de hond boeide mij veel meer.

In tussentijd ging ik naar Universiteit,
had mijn Bachelor of Science gekrijgen en besloot toen om een jaar in Europe rond te gaan reizen,
met mijn trouwe Ace.

Hier heb ik Eric leren kennen.
Eric had toen vrij snel,
 mij een pup gegeven,
en ik denk dat dat hond nog steeds een van de beste die ik ooit gehad had.
Zijn naam was Rhaq.
Na Rhaq kwam Sally, en toen een nestje gefokt en daar kwam Djan vandaan.

Van links naar rechts: Rhaq, Ace, Sally, Streak, ik, Djan, Digo en Joe.
Streak, Digo en Joe zijn de honden van Eric.
Met Djan heb ik de meeste echte suces gehad op de wedstrijden.
Mijn Rhaq leed aan ernstig HD en kon niet meer volledig werken, mijn Sally is tijdens het werk met koeien ook zwaar gewond geraakt en heeft de rest van haar leven op drie poten gelopen.

Toen Djan 18 maanden oud was heeft zij zich gekwalificeerd voor de Continental Sheepdog Championships
(de grote wedstrijd op de vasteland van Europa).
 Zij liep erg goed en kwam in de finale terecht.
Ik ben toen thuis gegaan om haar snel een "look back" te leren aangezien zij dat nog niet kende en tijdens de finale moest zij  dat kunnen.
Ik eindigte op de vierde plaats op de Continental in Belgie met haar en won de Best Lady Handler prijs.

Daarna had Djan en haar zoon Drift, zich wederom gekwalificeerde voor de Continental in Oostenrijk.
Djan haalde de finale en eindigt weer als vierde.
Helaas is Djan dood gereden toen zij 5 jaar oud was.

Djan en ik op de Continental in Oostenrijk.
Ik liep regelmatig wedstrijden met andere honden en trainde best veel.
Maar langzaam werd het werk met de schapen ,
kinderen groot brengen,
huis en stal bouwen enz
 nam meer en meer tijd op.
De wedstrijden werd minder belangrijk.
Natuurlijk als je een echte topper heb dan motiveert het meer om naar wedstrijden te gaan, maar wij hadden niet meer de tijd om ons zoveel op de wedstrijden toe te liggen.

Nadat wij naar Canada verhuisde hebben wij nog een paar arena trials gedaan en een field trial.
Wij hebben twee wedstrijden georgainiseerd,
 meer  niet.

Een paar maanden geleden,
nadat Ken en Eric een aantl biertjes hebben gehad,
hadden ze besloten dat het weer hoogtijd werd voor een wedstrijd bij ons.
Zo gezegt zo gedaan en afgelopen week was het zover.

 Een wedstrijd op een Maandag en Dinsdag.
Wij hadden 30 honden van 6 deelnemers.
Eric was jury.
Een echte onderonsje.

De schapen waren een uitdagen, ze liepen erg goed voor honden die lekker voorwaarts waren,
maar deed wel konstant de hond testen.
Als de hond iets overflankde dan waren ze weg,
als de hond niet durfde dichtebij te komen blijven ze staan,
 als de hond niet oplettend was dan glipte ze om een hekje heen.
De honden en handlers krijgen niks voor niks.

Sommige van de echte diehards zei dat onze schapen zich gedragen als de schapen op de beroemde Meeker trial.
De punten waren aan de lager kant, vooral op de eerste dag.
 De top scoor was van Wayne Roberts met Roy met 78 punten.
Op dag twee liep Ken Price een 90 met Creed.

De wedstrijd was relaxed, gezellig, spannend, goedkoop ( bij zommig wedstrijden is de inschrijfgeld 500 dollar), bij ons was het $10 per hond.
Een vrouw is vanuit Ontario hier heen gevlogen om mee te doen ( zij is nog fanatic...).

Hier zijn een paar foto's van de dag:

Links naar rechts Corey Perry, Wayne Roberts en Ken Price wachten op hun beurt.

Ik met Sheila bij de pen.

Wayne Roberts met Rex ( hond komt van Aled Owen)

Corey Perry zijn hond Mirk.

Carl Sneddon en Meg ( van Kevin Evans)

Dit is Jess, een dochter van mijn Cap die van Serge van der Zweeps Glen komt)
De planning is weer een wedstrijd te orgainiseren,
wie weet mischien wordt mijn Roxy de volgende topper.

vrijdag 10 mei 2013

Photo Vrijdag

Afgelopen week hadden wij nog een sneeuw storm,
deze week hebben wij maar lente overgeslagen en hadden meteen zomers weer - 28 graden!

Dus, een mooi avond om foto's van de twee jonge sarplaninac pups te maken.
Mali de grijze, is een pup van Katcha en Vuk,
 en Cindy ( de witte) is een van de wees nestje van Snowy and Beli.
Beide doen het goed, ze zijn nu bijna 9 maanden oud.
 Ze gaan nu niet meer over de rasters doordat alle sneeuw weg is.
 Ze verblijven full time bij de schapen en doen het goed.

Het was een tijd geleden dat ik fotos van hun had gemaakt,
dus het werd weer tijd.

Cindy vindt het prima om fotomodel te zijn:



Mali, is iets meer verlegen (net haar vader).
Zij is net als die persoon in de familie die altijd achteraan staat,
of schuilt achter iemand anders,
probeert niet opvallend te zijn,
kijkt net weg als de foto wordt gemaakt..




Soms krijg je een,
met de ogen open...



Soms, moet ik een telefoon foto maken van haar als zij gekroeld wordt...

 

Eindelijk heb ik deze gemaakt,
die ik trouwens erg leuk vindt.
Niet door de foto qualiteit,
 maar door de
 expressie, verlegenheid, en mij in de gaten houden..


Ik vindt de kleur een beetje flets dus wilde even een aanpassing maken op mijn camera..
Dit is dan de volgende foto die ik gemaakt heeft:

Dit is nu "photo-bombing" door Cindy.


Op de achterground zie je dat Mali nog steeds in dezelfde houding liggen, 
alleen  is Cindy nu vol in beeld..

                                                    Later, had ik nog deze van Mali gemaakt
 dat ik ook wel redelijk vindt.
De zon was nu bijna weg en ik had geen licht meer.


Mijn laste foto is van de twee pups die braaf achter de raster blijf,
bij hun kudde schapen.
Toen ging ik naar huis.


Fijne dag!